Ik ken weinig vrouwen die alleen backpacken, laat staan door Afrika. Toch ben ik ruim 2,5 maand door Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe alleen gaan backpacken als vrouw. De meest gestelde vraag is toch wel: ‘is het veilig?’ Hoe ben ik van hostel naar hostel gegaan? En wat zou ik de volgende keer anders doen? Ik zal dit allemaal uitgebreid met je delen.
Deze blog is (achteraf gezien) nogal uitgebreid geworden. Genoeg informatie die ik dus met je kan delen! Om het wat makkelijker voor je te maken, heb ik het opgedeeld in een aantal onderwerpen:
- Backpacken door Zuid-Afrika
- Mijn veiligheid en ervaring
- Vervoer in Zuid-Afrika
- Conclusie
Informatie over welke route ik precies heb afgelegd, waar ik geslapen heb, welke activiteiten ik allemaal gedaan heb en hoeveel de hele reis gekost heeft zal ik allemaal in een apart artikel behandelen.
Backpacken door Zuid-Afrika
Dat ik van reizen houd staat wel vast, dat kan dichtbij zijn of ver weg, maar Afrika heeft toch altijd hoog op mijn lijstje gestaan. Voordat ik op deze backpackreis ging ben ik al twee keer eerder naar Kenia geweest en eens naar Tanzania. Afrika is dus niet helemaal nieuw voor mij. Kenia en Tanzania vond ik beiden fantastisch. Vooral wildlife spotten kan ik mij de hele dag mee vermaken. Dat je uren rijdt door een groot savanne gebied en achter elke heuvel of boom mogelijk een olifant, leeuw, luipaard of zelfs cheeta kunt spotten!
In januari 2015 zou ik mijn masteropleiding afronden. Dit was het perfecte moment om weer een mooie reis maken. Ik heb altijd 101 ideeën waar ik naartoe wil, maar dit keer was de beslissing vrij snel gemaakt. Ik zou naar Zuid-Afrika gaan!
In een aparte blog zal ik uitgebreid vertellen welke reisroute ik gevolgd heb. Voor nu zal ik het vooral houden bij mijn ervaringen als (vrouwelijke) solo backpacker op het gebied van veiligheid en vervoer.
Waarschuwingen vooraf
Toen ik voorzichtig aan bekend ging maken wat mijn plannen waren, was (natuurlijk) niet iedereen even enthousiast. Zou je wel alleen naar Zuid-Afrika gaan? Is dat niet harstikke onveilig? Natuurlijk had ik ook het een en ander op internet gelezen over de veiligheid, maar ik las dat er óók mensen door Zuid-Afrika zijn gaan backpacken. Het is dus zeker mogelijk, dus waarom niet? En ja, ik ben mij ervan bewust dat het niet de meest veilige plek is om naartoe te gaan. Maar met mijn gezonde verstand moet dit toch goed komen?
Mijn veiligheid en ervaring
En heb ik mij dan (on)veilig gevoeld in Zuid-Afrika? Dit verschilde heel erg per plek en welke mensen je onderweg ontmoet.
Veiligheid in het algemeen
Een aantal dingen heb ik altijd en overal gedaan om mij zo veilig mogelijk te kunnen voelen.
Bij elk hostel waar ik sliep heb ik bij de receptie gevraagd hoe veilig de omgeving is. Kan ik in de buurt alleen rondlopen? En hoe veilig is het ’s avonds? Hierdoor kon ik bepalen wat ik wel en niet kon doen.
Aan de ritsen van mijn tas zitten een soort labeltjes. Hieraan kun je trekken om de rits te openen en te sluiten. Als ik overdag een tas bij mij had, zorgde ik er altijd (vanaf dag 2, lees verder waarom 😉) voor dat ik deze labeltjes naar binnen stopte samen met het ijzer van de rits. Op die manier zouden eventuele zakkenrollers moeilijker een kans krijgen om mijn tas te openen.
Overal waar ik kwam sprak ik andere backpackers en mensen. Soms hoor je verhalen dat er onveilige situaties zijn voorgekomen, niet per sé met die persoon zelf maar dit kan ook een verhaal via via zijn. De impact die het op mij had, is dat het mij eerder bang maakte en veel te oplettend. Aan de ene kant is dit natuurlijk ook goed, want daardoor is mij niets overkomen. Maar nu achteraf denk ik dat ik mij toch te veel heb laten leiden door de ‘bangmakende’ verhalen.
Kaapstad
De eerste 2,5 week van mijn verblijf in Zuid-Afrika was ik in Kaapstad. In Kaapstad sliep ik in een soort ‘studentenhuis’ met andere studenten van de taalschool waar ik 2 weken een Engelse taalcursus volgde. De reden waarom ik hiervoor gekozen had, is dat ik graag iets langer in Kaapstad wilde zijn met een vaste groep mensen. Ik zal in een andere blog meer vertellen over mijn ervaringen met deze taalschool.
Mijn eerste 6 uur in Kaapstad…
De eerste dag dat ik in Kaapstad was, ben ik meteen met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik was ongeveer 6 uur geleden aangekomen in Kaapstad en had al een aantal mensen ontmoet in de accommodatie waar ik sliep. We gingen met acht mensen daarvan ’s avonds eten bij de Waterfront. De zon begon al onder te gaan. Het was nog wel licht, maar het begon al te schemeren.
We liepen vanaf onze accommodatie naar het centraal station. Vanaf het centraal station zouden we met de taxi naar de Waterfront toe gaan. Toen we over het plein van het centraal station liepen, viel mij al op dat iedereen aan de rand van het plein stond. Wij waren bijna de enigen die dwars over het plein liepen.
Ik liep samen met nog twee anderen achteraan de groep. Op een gegeven moment liep er iemand vlakbij ons, ongeveer 2 meter, wat ik best wel raar vond omdat het plein verder zo goed als leeg was. Ik keek die persoon aan met een vragende blik en hij bleef dezelfde richting oplopen als waar wij heen gingen.
Ongeveer een minuutje later keek ik naast mij en liep hij nu schuin achter mij. Hij was bezig om mijn tas te openen! Gelukkig was het hem alleen gelukt om het kleine voorvakje van mijn tas een heel klein beetje te openen. Hier zaten alleen wat tissues in en een pen, de buit zou dus niet heel groot geweest zijn. Tenzij hij het grote vak van mijn tas had geopend, want hier zat onder andere mijn portemonnee in!
Mijn veiligheid in Kaapstad
De accommodatie waar ik verbleef ligt midden in het centrum van de stad, ook wel de City Bowl genoemd. Elke dag liep ik alleen of met anderen naar de taalschool aan Kloof Street. Ik liep meestal een route door een mooi parkje met uitzicht op de Tafelberg en voelde mij altijd redelijk veilig. In en om het park waren altijd een aantal zwervers, maar ik heb hier nooit problemen door ondervonden. Ik lette elke dag goed op mijn tas als ik de route naar de taalschool aflegde, maar er is nooit iets voorgevallen. Ik vind dus dat je prima alleen over straat kunt lopen in en om het centrum van Kaapstad.
In bijna alles wat ik deed was ik wel samen met iemand anders. Als ik bijvoorbeeld naar het strand ging, Lions Head of de Tafelberg ging beklimmen, er was altijd wel iemand bij. Overdag gingen we lopend, met het openbaar vervoer of met de taxi, afhankelijk van de afstand. ’s Avonds gingen we altijd met de taxi. In deze situaties heb ik mij nooit onveilig gevoeld.
Verder ben ik eens alleen gaan wandelen van City Bowl via het voetbalstadion naar de Waterfront. In 2010 vond het WK voetbal in Kaapstad plaats. In die periode is onder andere een wandelroute ‘aangelegd’ van het centrum naar het voetbalstadion toe. Deze route is met een lange gekleurde lijn gemarkeerd (ik dacht blauw?) en kun je helemaal volgen tot aan het voetbalstadion. De wandeling duurt ongeveer een uur. Tijdens deze wandeling heb ik mij niet onveilig gevoeld, maar ook niet heel veilig. Ik ben altijd oplettend geweest en sinds dag 1 heb ik beter op mijn tas gepast 😊
In het centrum heb je een aantal autowegen en is er ook een voetgangersgebied. Er lopen hier genoeg mensen rond om je veilig te voelen. Rondom het voetbalstadion vond ik het iets minder fijn, omdat daar bijna niemand liep. De Waterfront is een gebied waar heel veel toeristen rondlopen, hier heb ik mij sowieso veilig gevoeld en kun je zeker alleen rondlopen.
Kun je de Tafelberg alleen beklimmen?
In Kaapstad bevindt zich natuurlijk de Tafelberg. De makkelijkste en snelste wandelroute is die van de Platteklip Gorge. Ik ben met nog twee meiden met de lokale bus naar het startpunt van de wandeling gegaan. Vanaf daar was het nog even zoeken naar het startpunt van de wandeling zelf. Je klimt een heel mooi pad omhoog. Dit pad kan best steil zijn, maar met rustig wandelen moet dit zeker goed komen. Als je soms achteromkijkt, heb je een fantastisch mooi uitzicht over Kaapstad.
Ik had wat gemengde verhalen gelezen of het wel of niet veilig was om alleen de Tafelberg te beklimmen. Uiteindelijk begrijp ik eigenlijk niet waarom mensen hier over twijfelen? Ik vind dat je dit zeker alleen kunt doen als vrouw! Ik was in februari in Kaapstad, wat aan het eind van het hoogseizoen is. Op dat moment waren er genoeg andere mensen de wandelroute op de Tafelberg aan het lopen. Je bent dan zeker niet alleen en genoeg andere mensen die je onderweg tegen komt.
Garden Route
Vanaf Kaapstad ben ik met de Baz bus langs de Garden Route gegaan. Over de Baz bus zal ik later nog meer vertellen. Langs de Garden Route ben ik op een aantal plekken gestopt: Mossel Bay, Wilderness, Knysna, Plettenberg Bay, The Crags, Storms River en Port Elizabeth.
In elk van deze stadjes/dorpjes kun je prima overdag over straat wandelen en heb ik mij geen enkel moment onveilig gevoeld. ’s Avonds was ik altijd wel met iemand anders als ik over straat liep.
Een bepaald moment is mij wel heel erg bijgebleven. In Wilderness sliep ik in een hostel dat in de bossen ligt, maar wel vlakbij de drukke weg. Vanaf het hostel loop je in ongeveer 15 á 20 minuten naar de winkeltjes en cafés in de hoofdstraat van het dorpje. Je loopt dan over een pad dat deels langs een rivier gaat. In het hostel had ik gevraagd of het veilig is om hier (’s avonds) rond te lopen. Ze zeiden dat het hier heel erg veilig is en je ook prima ’s avonds over straat kunt wandelen. Ze begonnen mij zelfs een beetje uit te lachen dat ik het vroeg.
Een van de avonden dat ik er was, zouden een aantal bands optreden in de pub van het dorp. Met een meisje van het hostel ben ik daar heen gelopen. Na de optredens was het donker en zijn we weer naar het hostel terug gelopen. Ik heb hier natuurlijk wel twee keer over nagedacht, maar we hebben toch vertrouwd op de worden van de persoon van het hostel. Er is niets gebeurd en ook geen moment onveilig gevoeld.
Vooral langs de Garden Route is het heel erg veilig en hoef je je geen zorgen te maken. Ik heb van iedereen die ik gesproken heb alleen maar positieve verhalen gehoord qua veiligheid. Natuurlijk moet je wel altijd je verstand blijven gebruiken. In situaties dat iets niet goed voelde, heb ik datgene ook niet gedaan.
Eastern Cape
Aan de Eastern Cape ben ik onder andere gestopt bij Coffee Bay (aanrader!). Dit dorpje ligt heel afgelegen van de grote weg en zijn mensen zo gewend aan backpackers en andere toeristen. Hier ben ik met twee anderen aan het eind van de middag een wandeling langs de kust gaan maken. De omgeving is namelijk supermooi rondom Coffee Bay. Ik heb mij geen moment onveilig gevoeld in dit dorpje.
Umzumbe
Vanaf Coffee Bay ben ik naar Umzumbe gegaan. In dit plaatsje is een heel mooi lang gerekt strand. Ook is er een leuke pub in het dorpje waar je ’s avonds een drankje kunt drinken. De pub ligt niet ver van het hostel en ben ik met een aantal anderen naartoe gewandeld. Terug liepen we door het donker langs de kant van de weg, omdat er geen apart voetpad is. Ook in dit dorpje heb ik mij geen moment onveilig gevoeld, dus kun je prima als (vrouwelijke) solo backpacker naartoe gaan.
Durban
In Durban ben ik één volle dag gebleven. Van tevoren ben ik vooral bang gemaakt door andere backpackers en verhalen op internet. Het zou er erg onveilig zijn en je zou er maar beter niet (alleen) door de stad kunnen lopen. Ik was dus gewaarschuwd.
Toen ik aankwam in Durban, was er inderdaad een raar sfeertje (of kwam dat door de verhalen vooraf?). Op de straten zag ik veel daklozen en was het een troep. Het hostel was ook smerig en geen aanrader. Ik denk dat het ondertussen ook niet meer bestaat, want ik kan het niet meer terug vinden op Google Maps.
In Durban ben ik naar Marine World geweest, dit is een soort dierentuin met dolfijnen en aquariums. Vanaf het hostel waar ik sliep was het niet ver lopen, ik denk ongeveer 15 minuten. Ik ben alleen naar Marine World gelopen en heb niets meegemaakt. In Marine World zelf is het natuurlijk veilig, want je loopt alleen maar tussen de toeristen. Marine World heeft twee ingangen, waarvan de tweede ingang aan het strand ligt. Vanaf daar ben ik nog een stuk langs de boulevard gelopen. Maar door de verhalen durfde ik niet te ver te lopen.
Achteraf denk ik dat ik prima een heel stuk langs de boulevard had kunnen lopen, maar door alle verhalen en bangmakerij vooraf heb ik mij dus laten tegenhouden. Misschien goed, want er is mij dus niets overkomen. Maar nu denk ik daar anders over.
Northern Drakensberg
Vanaf Durban ben ik naar Northern Drakensberg gegaan, dit is een mega aanrader! De omgeving is hier prachtig en je kunt een hele mooie wandeling maken in de buurt. Ik sliep in het Amphitheatre hostel waar zo’n beetje iedereen slaapt. Dit is een superleuk hostel met een hele grote tuin en zwembad. Het hostel ligt heel afgelegen, dus er is geen reden om dit terrein af te gaan en in de buurt te gaan lopen.
Ik ben niet in de buurt rondom het hostel geweest, omdat er dus niet direct iets te doen is. Maar toen ik langs het dorpje kwam dat een aantal kilometers verderop ligt, had ik ook het gevoel dat het daar veilig is en je je geen zorgen hoeft te maken.
Johannesburg
Tsja, Johannesburg. Dat staat natuurlijk bekend om de veiligheid, of eigenlijk juist de afwezigheid daarvan. Je zou vooral niet over straat kunnen lopen en als toerist op veel plekken onveilig zijn. Laat ik beginnen met waar ik sliep en zal daarna vertellen over het centrum van Johannesburg en de townships.
In Johannesburg sliep ik in het Brown Sugar hostel, in de buurt Observatory. Ik had gelezen dat dit een relatief veilige buurt is in Johannesburg, daar heb ik het hostel onder andere op uitgezocht. Vlakbij het hostel ligt een groot winkelcentrum. Hier ben ik een aantal keer samen met een andere backpacker naartoe gewandeld, ik denk dat dit ongeveer 15 á 20 minuutjes wandelen was langs een drukke weg. We waren allebei oplettend, maar hebben nooit iets raars meegemaakt. Ik was dus altijd samen met iemand als ik naar het winkelcentrum liep.
Vanaf het hostel ben ik met een dagtour richting het centrum van Johannesburg gegaan. In het centrum van Johannesburg bleven mensen je overal aankijken. Op elke plek waar we uitstapten zijn we maar kort gebleven. Meestal gingen we ook meteen ergens naar binnen, bijvoorbeeld in het hoogste gebouw van Johannesburg. Vanaf hier had je een uitzicht over de hele stad. Ik was blij dat ik met een groepje backpackers was en een gids. Ik zou zeker niet alleen door het centrum van Johannesburg gaan lopen.
Nadat we in het centrum van Johannesburg waren geweest, gingen we naar Soweto. Dit is een township in Johannesburg. In de townships heb ik mij eigenlijk niet onveilig gevoeld, voornamelijk ook weer omdat we met een groepje en een gids waren. In het gebied waar we naartoe gingen binnen de township komen vaker toeristen met tours langs. Ze waren dus al gewend aan toeristen en waren hier ook op ingespeeld.
Kruger Park, Botswana & Zimbabwe
Na Johannesburg ben ik een aantal dagen naar Kruger Park, Boswana en Zimbabwe gegaan. Dit heb ik met een tour gedaan, ik was dus altijd met een groepje mensen. Verderop vertel ik hier meer over.
Vervoer in Zuid-Afrika
Dit was een lastig puntje vooraf. Want hoe zou ik van plek naar plek reizen binnen Zuid-Afrika? Je kan op de avontuurlijke manier gaan reizen door met het openbaar vervoer te gaan. Ik had er ook voor kunnen kiezen om met de lange afstandsbussen van onder andere Greyhound te gaan. Nog een mogelijkheid was om andere toeristen/backpackers te vinden die met de auto door Zuid-Afrika reizen, maar hiervan was het nadeel dat ik dan dezelfde route moet afleggen in hun tempo. Uiteindelijk heb ik voor de meest veilige optie gekozen door te reizen met de Baz bus.
Reizen met de Baz bus
Wat betreft vervoer is de Baz bus mijns inziens de meest veilige manier van reizen voor een vrouwelijke solo backpacker. De Baz bus is een busje die je van hostel naar hostel brengt. Ze hebben een vast tijdsschema dat ze rijden
Deze manier van reizen vond ik echt ideaal! Ik voelde mij super veilig, omdat je altijd bij je hostel werd opgehaald en afgezet. Vooral in de avond vond ik dit heel fijn, want als het ’s avonds donker wordt bleven ze altijd wachten totdat je binnen was aangekomen in het hostel.
Zo was er eens een meisje dat bij een nogal kleinschalig hostel bleef slapen. We kwamen daar ’s avonds aan in het donker en het hek om het gebouw heen zat dicht. Ze belde aan, maar er kwam niemand om het hek te openen. Daarna heeft ze het hostel gebeld, maar ook daar kreeg ze geen reactie op. De chauffeur van de Baz bus is net zo lang blijven wachten tot er wel iemand aankwam van het hostel om de deur te openen. Uiteindelijk bleek er niets aan de hand te zijn en hadden ze de bel gewoon niet gehoord. Maar je zult dus nooit alleen op straat achterblijven.
Je moet minimaal een dag van tevoren aangeven of je mee wil rijden met de Baz bus. Dan bel of stuur je een mailtje bij welk hostel je slaapt en naar welk hostel je wil gaan. Vervolgens krijg je een bevestiging dat je ook daadwerkelijk mee kan. In het hoogseizoen kan het namelijk wel eens voorkomen dat de bus al vol zit. Bij het boeken van je ticket kun je ook al je hele reis vastleggen om zo verzekerd te zijn van een plekje in de bus. Je kunt elke dag gewoon de dagen wijzigen, maar op die manier weet je zeker dat je je eindbestemming op tijd haalt 😊
Het leuke van de Baz bus is dat je op die manier heel makkelijk andere backpackers ontmoet. Als de bus je komt ophalen bij je hostel, zitten er altijd al een aantal mensen in de bus. Je ontmoet op die manier heel makkelijk andere backpackers. Het leukst is nog als je bij je hostel aankomt en blijkt dat een aantal anderen uit de Baz bus daar ook blijven slapen. Samen check je in waardoor je automatisch al met elkaar aan de praat raakt.
Kruger Park
Vanaf Johannesburg heb ik een tour geboekt van 4 dagen naar het Kruger Park. Op die manier was ik met een groepje andere backpackers. We sliepen altijd in tenten op een camping net buiten het Kruger Park. Hier was ik altijd met een groepje mensen en een gids. Ik heb mij daarom altijd veilig gevoeld.
Botswana en Zimbabwe
Als ik nu toch in de buurt ben, kan ik ook nog wel de Victoria Falls bezoeken was mijn gedachte. Daarom heb ik halverwege mijn reis besloten om ook naar de Victoria Falls te gaan. De Victoria Falls liggen op de grens van Zimbabwe en Zambia en zijn de breedste watervallen van Afrika.
Uiteindelijk heb ik net als met het Kruger Park een tour geboekt naar de Victoria watervallen. De tour vertrok vanaf Johannesburg naar Botswana. In Botswana zijn we op een aantal plekken gestopt, waaronder Chobe National Park. Vanaf daar zijn we de grens naar Zimbabwe overgestoken om naar de Victoria Falls te gaan. Een tour is denk ik de meeste veilige manier van reizen als backpacker.
Wat mij opviel in Botswana is dat iedereen heel rustig was. Alle mensen waren super vriendelijk en behulpzaam. We zijn in een aantal steden geweest, waaronder de hoofdstad. Maar wist je dat de hoofdstad van Botswana, Gaborone, maar 230.000 inwoners heeft? De steden zijn relatief klein. In elke stad of dorp waar we stopten had ik het gevoel dat we in een ontwikkeld land waren. De gids beaamde dat Botswana een relatief veilig land is om door te reizen als toerist. Natuurlijk zijn ook in Botswana daklozen en sloppenwijken, maar het verschil tussen rijk en arm is hier zeker kleiner dan in Zuid-Afrika.
Rondom de Victoria Falls is veel toerisme te vinden. Er zijn veel hotels, resorts en campings in dit gebied. Wij sliepen op een camping op loopafstand van de watervallen. Het was in dit gebied veilig om over straat te lopen.
Grensovergang tussen Zuid-Afrika en Botswana
De grensovergangen zijn mij nog steeds een raadsel. Je begint bij de eerste post waar je je paspoort moet laten zien. Vervolgens loop je naar een andere post waar twee mannen in Manchester United shirt aan het schaken zijn om daar je visum te krijgen. Daarna loop je door naar een post waar je door een bak met ontsmettingswater moet lopen, om weer terug te keren naar de eerste post om daar weer iets te doen waar ik niets van begreep. Er was totaal geen logische volgorde in de posten/loketten, je moest steeds weer een andere kant op. Laat ik het zo zeggen: ik ben blij dat er een gids mee was die alles regelde!
Stel je gaat zelf met een auto de grens over, dan heb je alle tijd om dit uit te zoeken omdat je waarschijnlijk de enige bent bij de grens. En als je met een Greyhound bus aankomt, kun je de andere mensen achternalopen en wijst alles zich van zelf. Nadeel is wel dat er dan zoveel mensen ineens aan de grens staan, dat het soms wel uren kan duren (heb ik van anderen onderweg vernomen).
Bij ons duurde de grensovergang ongeveer een uur, maar heeft het mij vooral veel verbazing en vermaak opgeleverd. Ik vond het vooral leuk om te zien hoe inefficiënt alles geregeld is ten opzichte van Nederland.
Conclusie
Alleen backpacken als vrouw door Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe kan ik iedereen aanraden! Met gezond verstand heb ik mij op de meeste plekken heel veilig gevoeld. Per gebied verschilt de veiligheid, maar overdag heb ik overal alleen op straat kunnen lopen. Het is handig om samen dingen te doen met backpackers die je onderweg ontmoet, zodat je de kans op onveilige situaties zo klein mogelijk houdt. Om van A naar B te komen heb ik de Baz bus gebruikt en vond ik de meest veilige manier van vervoer. Daarnaast zijn tours natuurlijk ook een leuke manier om op veel plekken te komen.
Alles in deze blog is natuurlijk geschreven vanuit mijn ervaring. Een ander kan alles in mijn positie heel anders ervaren. Wat ik hier schrijf is dus niet ‘de waarheid’ of zal iedereen zo ervaren. Een plek waar ik het heel veilig vond en ’s avonds gewoon over straat ben gewandeld, kan een ander weer heel anders ervaren. Maar hetzelfde geldt voor Johannesburg: ik heb mij niet veilig gevoeld in het centrum, maar een ander kan dit wel als veilig ervaren.
Volgens mij is deze blog behoorlijk lang geworden, maar heb ik nog zoveel te vertellen. Daarom heb ik mij voor nu gefocust op het onderwerp veiligheid en vervoe. Ik kon zelf voor vertrek namelijk niet veel ervaringen vinden van anderen. Ik zal later meer schrijven over mijn backpack reis door Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe.
