Ik liep voor het eerst de Nijmeegse vierdaagse: mijn voorbereiding en praktische zaken

Vorige week liep ik voor het eerst de Nijmeegse vierdaagse (4x40km). Overal langs de kant van de weg stonden mensen, het publiek soms rijen dik. Het was heel bijzonder om mee te maken. Ik heb de Nijmeegse vierdaagse uiteindelijk zonder al te veel problemen uitgelopen. Natuurlijk had ik wat pijntjes en ging het niet altijd even makkelijk, maar ik heb geen moment getwijfeld dat ik het niet zou halen. Hoe elke dag verliep zal ik een andere blog aan wijden, want eerst zal ik uitleggen hoe ik mij heb voorbereid en een aantal handige praktische zaken voor onderweg uitleggen. Vooral handig voor wandelaars die voor het eerst mee gaan lopen!

Waarom de Nijmeegse vierdaagse?

Misschien weet je al dat ik vorig jaar de Kilimanjaro heb beklommen. Dit jaar wilde ik weer een fysieke uitdaging aangaan. Ik was op zoek naar een uitdaging die haalbaar is, maar ook weer niet te makkelijk zou zijn. Daarnaast wilde ik er best voor trainen, maar ook weer niet al te veel tijd aan kwijt zien.

In eerste instantie dacht ik aan een marathon, maar lange afstanden hardlopen vind ik eigenlijk niet zo heel leuk om te doen. En stel ik zou wel een marathon gaan hardlopen, dan wil ik dat in een redelijke tijd volbrengen, bijvoorbeeld in minder dan 4 uur. Als ik deze tijd wil halen, moet ik daar wel écht goed voor gaan trainen en heel veel tijd in stoppen. Een marathon viel dus af.

Maar in januari kwam het idee voor de Nijmeegse vierdaagse ter sprake op een verjaardag. Een vriend zag deze uitdaging ook wel zitten en wilde dan ook gaan lopen. De keuze was snel gemaakt, ik zou mij inschrijven voor de Nijmeegse vierdaagse!

Inschrijving Nijmeegse vierdaagse

In januari had ik dus besloten om mee te gaan doen aan de Nijmeegse vierdaagse. Op internet ben ik naar informatie gaan zoeken en kwam er al snel achter dat de inschrijving nog niet geopend was. Daarnaast zijn er ‘maar’ 47.000 startbewijzen en zijn er vaak meer inschrijvingen. Ik was er dus nog niet zeker van dat ik mee kon gaan doen!

Een maand later ging de inschrijving open en heb ik mij opgegeven. Een maand lang kon iedereen zich opgeven. Op de website kon je dagelijks volgen hoe veel mensen zich al hadden ingeschreven. Ongeveer een week voor de sluiting van de inschrijving waren er al meer dan 47.000 inschrijvingen. Dit betekende dat er een loting zou plaats vinden.

Vrij snel daarna vond de loting plaats en werd bekend dat ik was uitgeloot. Dat was jammer! Er werd al wel vermeld dat er een tweede loting zou plaats vinden als een significant aantal mensen niet zou betalen.

Op 16 april werd bekend wie bij de tweede loting was ingeloot. Er bleken ruim 2.000 mensen niet betaald te hebben. Gelukkig hoorde ik bij de mensen die bij de tweede loting wel waren ingeloot en kon ik dus mee gaan doen aan de Nijmeegse vierdaagse!

Voorbereiding

Op 16 april wist ik pas dat ik mee kon gaan doen aan de Nijmeegse vierdaagse. De vierdaagse start op dinsdag 16 juli en eindigt op vrijdag 19 juli. Ik had dus nog maar drie maanden om te gaan trainen. Er was werk aan de winkel!

Vrouwen van mijn leeftijd moeten minimaal 40km lopen om in aanmerking te komen voor een kruisje. Mannen daarentegen moeten minimaal 50km lopen. Ik zou met een vriend gaan lopen, hij moest zich daarom inschrijven voor de 50km. Zonder er al te veel bij na te denken riep ik meteen dat ik dan ook de 50km zou gaan lopen. Als anderen dat kunnen, waarom ik dan niet? Dus zo schreef ik mij in voor de 50km!

Opbouwen van de afstand

In april begon ik met het lopen van een aantal relatief kleine stukjes van zo’n 10 á 15km. Toen ik merkte dat dit mij makkelijk afging, ben ik ongeveer 1 á 2 keer per week gaan wandelen. Eén keer per week liep ik doordeweeks een korte afstand van maximaal 20km en in het weekend liep ik een langere afstand van tussen de 25 en 40km.

Korte afstanden

De korte afstanden die ik liep waren meestal doordeweeks van werk naar huis. Mijn werk bevindt zich op ongeveer 17 á 19km van mijn huis en is daarom een perfecte afstand om aan het eind van de middag en ’s avonds te wandelen.

De eerste keer dat ik van mijn werk naar huis wandelde, liep ik ongeveer 4 uur achter elkaar inclusief een lange stop om te eten. Eenmaal thuis merkte ik dat ik best wel vermoeid was. Maar de tweede keer dat ik van werk naar huis wandelde, ging het al een stuk makkelijker. De keren daarna stelde het niet zo veel meer voor en liep ik in 3 uur rechtstreeks naar huis toe. Ik merkte dat dit mij makkelijk afging en ik na een aantal keer helemaal niet meer vermoeid was!

Langere afstanden

In het weekend liep ik af en toe een lange afstand. Ik begon met een route van 27km. Het begin ging prima, maar na 20km begon ik wel vermoeide benen te krijgen. Kort daarna ging het vermoeide gevoel weg en kon ik weer prima door lopen. Eenmaal thuis voelde ik mij toch niet zo best. Tijdens die wandeling scheen de zon en heb ik geen pet gedragen. Achteraf merkte ik dat ik een lichte zonnesteek ben opgelopen. Sindsdien loop ik dus altijd met een pet op als de zon schijnt.

Ongeveer twee weken later ben ik nog een lange wandeling gaan maken, namelijk van Scheveningen naar Zandvoort. Ik probeerde de route in te delen in een aantal segmenten, zodat ik kon stoppen als het toch te zwaar zou worden. Eigenlijk ging het wandelen best prima. Onderweg ben ik twee keer gestopt om bij een strandtent langs de route wat te gaan eten en/of drinken, maar voor de rest heb ik lekker door kunnen wandelen. Na afloop van deze wandeling was ik behoorlijk moe. Toen ik eenmaal ging zitten en later weer opstond, had ik stijve benen gekregen. Gelukkig was dit de volgende dag weer over, maar voelde ik mij nog wel een beetje vermoeid.

Toch een andere afstand…

Ondertussen merkte ik dat 50km toch wel iets verder was dan ik altijd dacht. In het begin dacht ik: 50km, dat loop ik wel even. Maar vier dagen achter elkaar 50km wandelen begon toch als een opgave te voelen. Ik had er vertrouwen in dat ik het zou halen, maar ik durfde er nog niet aan te denken hóe ik over de finish zou komen.

Tijdens de trainingen in aanloop naar de Nijmeegse vierdaagse heeft mijn wandelmaatje een blessure aan zijn voet opgelopen. Ongeveer twee weken voor de start heeft dit er helaas toe geleid dat hij zich af moest melden en niet mee zou kunnen wandelen. Dit betekende ook dat ik niet meer de 50km hoefde te lopen en mijn afstand kon wijzigen naar de 40km. Ik heb er nog even over getwijfeld, maar uiteindelijk toch voor de 40km gekozen. Dit was ook een kleine opluchting voor mij! Omdat ik mij mentaal zo had voorbereid op de 50km, klonk de 40km als een afstand wat ik makkelijk kon volbrengen. Ik kreeg er dus weer vertrouwen in!

Toen ik eenmaal wist dat ik 40km in plaats van 50km zou gaan lopen, heb ik de laatste weken nog een afstand van 15 á 20km gelopen en verder geen lange wandelingen meer gemaakt. Ik had er vertrouwen in dat de afstand mij wel ging lukken. Het enige waar ik twijfels over had was of ik blaren zou krijgen, want mijn schoenen had ik nog niet zo goed ingelopen…

Schoenen

Ik heb nog nooit echte wandeltochten gelopen en had daarom geen wandelschoenen in huis. Wel had ik bergschoenen, maar deze leken mij te zwaar om 160km op te gaan wandelen. Ook had ik Nike’s in huis die ik gebruikte als normale schoenen, maar eigenlijk hardloopschoenen zijn.

De eerste paar keer dat ik ben gaan lopen, heb ik alles gelopen op mijn Nike’s. Deze schoenen lopen heerlijk, voelen zacht aan onder je voet, hebben veel ruimte in de breedte bij je tenen en zijn heel flexibel. Van deze schoenen krijg ik in principe geen blaren, totdat ik er voor het eerst een lange afstand mee ging lopen. Ik kreeg bij een hiel een kleine blaar… Gelukkig herstelde dit snel en heb ik daarna geen last meer gehad van blaren met deze schoenen!

Tweede paar schoenen

Maar toch leek het mij niet verstandig om de Nijmeegse vierdaagse te gaan wandelen op alleen Nike’s. Het leek mij toch beter om wandelschoenen te kopen die mijn voeten voldoende zouden ondersteunen. Ik ben naar de outdoor winkel gegaan en heb daar een paar wandelschoenen gekocht. Deze heb ik begin mei aangeschaft, ik had dus nog twee maanden om ze in te lopen.

De eerste keer dat ik een langere afstand ging lopen kreeg ik helaas een blaar, dit keer bij mijn andere hiel. Gelukkig kwam ik er al snel achter wat de oorzaak was. Wandelschoenen hebben vaak zooltjes die je eruit kunt halen. De blaar was precies ontstaan ter hoogte van de rand van het zooltje. Ik heb het zooltje eruit gehaald en een stukje afgeknipt. Hierna heb ik geen enkele blaar meer gekregen van deze schoenen!

Tijdens alle trainingen heb ik mijn twee paar schoenen afgewisseld. Aan de ene kant wilde ik mijn voeten genoeg ondersteuning geven met de wandelschoenen, maar hield ik ook van het comfort van de Nike’s.

Wisselen van schoenen en sokken

Een veelgehoorde tip is om tijdens het wandelen halverwege de dag te wisselen van sokken. Je voeten gaan tijdens het wandelen zweten, waardoor je sneller blaren kunt krijgen. Als je na een tijd weer nieuwe, droge sokken aandoet, verklein je dus de kans op blaren.

Ik heb tijdens de vierdaagse van Nijmegen natuurlijk deze tip opgevolgd, maar ik heb niet alleen mijn sokken gewisseld, ik heb ook gedurende de dag mijn schoenen gewisseld. Dit deed ik om twee redenen. Ten eerste vond ik het fijn om mijn wandelschoenen af te wisselen met mijn Nike’s. Ten tweede zorgde een schoenenwissel er ook voor dat mijn voeten minder zweetten en ik dus minder kans op blaren had.

Ik begon de dag altijd met mijn wandelschoenen. Na een tijd lopen (soms na 15km, soms na 25km), wisselde ik van sokken én schoenen. Mijn sokken legde ik bovenop in mijn tas. Wanneer ik weer een paar uur gelopen had, wisselde ik weer van sokken en schoenen. Meestal deed ik 1 á 2 wissels op een dag, afhankelijk van hoe mijn voeten aanvoelde.

Slaapplek

Omdat ik pas bij de tweede loting in april wist dat ik mee kon doen met de Nijmeegse vierdaagse, waren alle slaapplekken in Nijmegen al vol. De paar hotels die nog beschikbaar waren, waren ontzettend duur en AirBnB locaties in Nijmegen zaten ook vol. Uiteindelijk hebben we besloten om dan in Arnhem opzoek te gaan naar een slaapplek. Hier waren gelukkig nog een aantal plekjes beschikbaar!

Uiteindelijk is het een studio in Arnhem geworden en dit is goed bevallen! Ik vond het vooral heel fijn om een keuken tot je beschikking te hebben, zodat je makkelijk je eigen eten kunt klaarmaken.

Vervoer tijdens de Nijmeegse vierdaagse

Uiteindelijk ben ik heel blij geweest met mijn slaapplek in Arnhem. In Arnhem ging ik altijd met de fiets van het huisje naar het station van Arnhem. De fietsenstalling op Arnhem centraal is tijdens de Nijmeegse vierdaagse 24 uur per dag geopend, dus je kunt daar ’s ochtends vroeg gewoon je fiets kwijt.

Tijdens de Nijmeegse vierdaagse zet de NS extra treinen in in de ochtend. Er gingen al treinen om 3.30, 4.30 en daarna ongeveer elke 15 á 30 minuten. De trein stopt op alle drie de tussengelegen stations (Arnhem Zuid, Elst en Nijmegen Lent) en brengt je in ongeveer 20 minuten van Arnhem naar Nijmegen. De treinverbinding is dus perfect geregeld!

Van het station in Nijmegen naar de Wedren is het ongeveer 15 minuten lopen. Als ik om 4.30 in de trein stapte, ging ik om 5.05-5.10 van start.

Check wel goed de vertrektijden van de treinen. Op dinsdag was een trein om 4.37u gepland, dezelfde trein stond de dagen erna om 4.30u gepland. De vertrektijden kunnen dus verschillen per dag.

Eten en drinken

Iedereen drukte mij op het hart dat ik veel, héél veel moest eten en drinken tijdens het lopen. Dus dit advies heb ik dan maar opgevolgd 😉

Drinken

Ik had een camelbag mee van 3 liter die ik elke dag heb gevuld met zo’n 1,5 á 2 liter water. Tijdens het wandelen kom je langs genoeg waterpunten van de organisatie waar je water bij kunt vullen. Als je een van de waterpunten mist, kun je onderweg op andere plekken nog water tappen. In de dorpjes waar je doorheen loopt zijn namelijk altijd bewoners die met een tuinslang of kraantje buiten staan waar je je waterfles/-zak bij kunt vullen. Over water hoef je je dus geen zorgen te maken onderweg!

Ook had ik nog een pakje chocomel bij mij die ik aan het eind van de route dronk.

Eten

’s Nachts stond de wekker zo ontzettend vroeg, dat ik het lastig vond om goed te ontbijten. Meestal at ik iets kleins en smeerde ik nog 4 á 5 broodjes met pindakaas die ik tijdens het wandelen at rond een uur of 6. Daarnaast nam ik 3 repen mee met veel calorieën, zoals pindakaasrepen en brownierepen. Verder nam ik nog een Snicker mee, een zakje met perziksnoepjes, een rol Fruittella en een banaan. Bijna alles ging wel op tijdens het wandelen, meestal hield ik nog één reep over.

Langs de route staan ook genoeg kraampjes waar eten verkocht wordt. Bij de kraampjes worden vaak bananen verkocht, broodjes met ei of knakworst, appelflappen, soep en nog veel meer. Als je wil hoef je dus geen eten mee te nemen onderweg, er is genoeg te koop langs de weg! Zelf vond ik het fijn om ‘bekend’ voedsel mee te nemen en te eten wat ik altijd eet tijdens het wandelen.

Onderweg staan overal kindjes langs de weg eten uit te delen. De dingen die het meest uitgedeeld worden zijn stukjes komkommer, tomaatjes, dropjes, spekjes en andere snoepjes. Voor suikers en water zit je onderweg dus wel goed!

Wat zat er in mijn tas?

En wat zat er dan allemaal in mijn tas? Ik had deze rugtas van 22 liter van Deuter bij mij die ik elke dag zo min mogelijk gevuld heb. Het is dezelfde rugtas die ik mee had met het beklimmen van de Kilimanjaro. Dit is wat er elke dag in zat:

• Een camelbag van 3 liter, gevuld met 1,5 á 2 liter water.
• Eten, heel veel eten: 4 á 5 broodjes met pindakaas, 3 repen met veel calorieën, zoals pindakaasrepen en brownierepen, een Snicker, een zakje met perziksnoepjes, een rol Fruittella en een banaan.
• 1x pakje chocomel.
• 1x plastic zak met 2^e paar schoenen. De eerste paar kilometer had ik altijd mijn wandelschoenen aan en Nike’s in mijn tas. Halverwege de dag wisselde ik van schoenen en stopte ik mijn wandelschoenen in mijn tas.
• 1x extra paar sokken.
• 2x pakjes met blarenpleisters en normale pleisters. In dit doosje had ik ook veiligheidsspelden gestopt om eventuele blaren door te kunnen prikken.
• 1x poncho op de dagen dat er mogelijk regen was voorspeld.
• 1x extra shirtje.
• 3x mini tube met zonnebrand voor gezicht en zonnebrandbalsem voor lippen.
• 1x fles zonnebrand voor lichaam.
• 2x vochtige doekjes om je handen mee schoon te maken.
• 1x klein zakje met wat cash geld.
• Pinpas, rijbewijs en ov-chipkaart.
• Knipkaart voor de controleposten onderweg!

Het lijkt misschien veel, maar alles bij elkaar viel het gewicht van mijn tas mee. Het eten en drinken raakte gedurende de dag natuurlijk op, dus het gewicht werd alleen maar minder. Verder droeg ik mijn tas op mijn heupen, waardoor ik geen pijn in mijn schouders heb gekregen. De volgende keer dat ik de vierdaagse ga lopen neem ik weer hetzelfde mee!

Toiletten

De toiletten onderweg zijn wel een dingetje… Op de route zijn voldoende toiletstoppen door de organisatie geregeld. Voor de mannen is het natuurlijk reuze makkelijk, want er staan genoeg sta-toiletten langs de route met nauwelijks een rij. Voor vrouwen daarentegen… Vaak staat er een lange rij. Meestal gaat dit trouwens heel vlot en hoef je ‘maar’ 5 á 10 minuten te wachten. Ergens vond ik dit wachten wel fijn, want dit was dan een soort van pauze voor mij.

In het begin sloeg ik nog wel eens een toiletstop over, maar het is eens voorgekomen dat ik een toiletstop oversloeg en het daarna heel lang duurde voordat het volgende toilet kwam. Ik moest toen zo nodig! Sindsdien ben ik op de helft van elke wandeldag bij elke toiletstop gestopt.

De toiletten van de organisatie vond ik erg goed geregeld! Meestal stonden er zo’n 10 á 30 dixies met toiletpapier en spiegeltje! De dixies zagen er ook best schoon uit en was er zeep/desinfectie aanwezig. Dit toiletten zijn mij in elk opzicht meegevallen.

Wanneer je toch heel nodig moet plassen en er geen toiletpunt van de organisatie in de buurt is, zijn er vaak bewoners die hun toilet beschikbaar stellen. Bij veel huizen langs de route hangt een boordje buiten dat vierdaagselopers gebruik mogen maken van het toilet. Meestal is dit tegen een kleine betaling van 50 cent.

Aanmelden en controle

Op maandag ging ik richting Nijmegen om mij aan te melden. Rond 14u kwam ik aan op de Wedren en ging ik op zoek naar de aanmeldplek. Bij het aanmelden moet je je registratiebevestiging bij je hebben en een identiteitsbewijs, deze worden beide gecontroleerd. Vervolgens krijg je een polsbandje om en een knipkaart mee. Je polsbandje moet je de hele week om houden.

Elke ochtend bij de start loop je door hekken. Bij deze hekken wordt je polsbandje gescand om zo je start te registreren. Tijdens het wandelen is er op de route een aantal controleposten. De controles zijn duidelijk aangegeven. Er staan grote witte vlaggen langs de weg met daarop het woord ‘controle’. Een paar meter daarna lopen een aantal vrijwilligers achteruit met de wandelaars mee om de knipkaart te knippen. Op de knipkaart staan zes vakjes die geknipt kunnen worden, maar er zijn nooit zes controles. Het is dus elke keer een verrassing welk vakje geknipt gaat worden.

Aan het eind van dag wanneer je weer op de Wedren aankomt ga je weer naar de aanmeldplek. Hier wordt weer je polsbandje gescand en je knipkaart gecontroleerd. Indien beide goed zijn gekeurd krijg je de nieuwe knipkaart voor de volgende dag mee. De volgende dag gaat precies hetzelfde tot aan de laatste wandeldag. Op de laatste wandeldag krijg je op het eind niet een nieuwe knipkaart maar het kruisje mee 🙂

Vierdaagse kleuren per dag

Tijdens de vierdaagse van Nijmegen heeft elke dag zijn eigen kleuren thema. Veel wandelaars zie je dan in gekleurde kleding op die dag.

Op dinsdag is het thema blauw en zijn veel wandelaars in het blauw gekleed. Op woensdag is het roze woensdag en zijn niet alleen de wandelaars maar ook al het publiek in het roze gekleed. Op donderdag en vrijdag kon ik geen kleurenthema vinden. Als dat wel zo is, laat het mij dan graag even weten 🙂

De vierdaagse app

De organisatie van de vierdaagse heeft een app laten ontwikkelen die ik zelf ook gebruikt heb tijdens het wandelen. Ik vond het zelf heel handig want er zaten een aantal nuttige functionaliteiten in:

• De leukste vind ik zelf dat mensen je kunnen volgen. Het werkt hetzelfde als je live locatie delen met Whatsapp. Je deelt eerst met mensen een unieke code die in de app te vinden is. Vervolgens kunnen anderen de app downloaden en jouw code invoeren. Daarna hoef je alleen nog deze gebruiker te accepteren in jouw eigen app. Zelf kun je ook één of meerdere lopers volgen. Wanneer je start met lopen open je de app en zet je ‘start delen locatie’ aan. Op deze manier kunnen anderen jou volgen. Vergeet niet aan het einde van de dag het locatie delen uit te zetten.
• Voor elke wandeldag staat de route op een kaart. Zo zie je precies welke route je elke dag gaat lopen en langs welke dorpjes je komt. Ook staat er een kilometer nummer bij, zodat je precies kunt zien hoe ver je al gelopen hebt.
• Per wandelroute staat aangegeven waar de EHBO-posten, waterpunten en toiletten staan. Op deze manier kon ik goed inschatten hoeveel water ik bij moest vullen en of ik een toilet kon overslaan.

Dit zijn mijn tips en andere informatie na de eerste keer de Nijmeegse vierdaagse gelopen te hebben. Ik hoop dat je hier iets aan hebt gehad als je zelf (de eerste keer) de Nijmeegse vierdaagse gaat lopen!

Wil je meer lezen over mijn ervaring met de Nijmeegse Vierdaagse? In deze blog beschrijf ik per dag hoe het ging en wat ik er van vond.