Tanzania
04 december 2019

De Kilimanjaro beklimmen: random tips

Ook al lees je zoveel over de Kilimanjaro, soms zijn er dingen waar je van te voren nooit bij stil gestaan hebt. Ik heb al een hoop tips gegeven in de voorgaande artikelen, maar heb hier ook nog een lijstje voor je opgesomd met een aantal random tips.

Dit artikel is alweer deel 3 van de Kilimanjaro serie. In de andere artikelen heb ik ook een hoop tips gegeven:

Chemisch toilet

Op elk kamp waar je overnacht zijn er long-drop toiletten. Ik vind dit zelf prima, maar dit stinkt natuurlijk wel en is niet het meest schone toilet dat je in je leven zult zien. Veel organisaties, waaronder de organisatie waar ik bij had geboekt, nemen een chemisch toilet mee. Dit is zo’n toilet dat je ook in caravans en campers ziet. Deze wordt elke dag door een porter meegenomen, schoongemaakt en voorzien van toiletpapier. Alleen de toeristen maken hier gebruik van, dus wij hadden een chemisch toilet voor ons drieën.

Het grootste voordeel is dat je ’s nachts je tent uitstapt en in een paar passen bij het chemisch toilet bent. De long-drop toiletten kunnen soms best ver van je tent af staan. Natuurlijk is dit puur een stukje luxe en kun je prima af zonder chemisch toilet. Maar toch ben ik erg blij dat we dit hadden en heeft het de beklimming een stuk prettiger gemaakt.

’s Nachts plassen

Over toiletten gesproken, het gaat sowieso gebeuren dat je ’s nachts een keer wakker wordt omdat je ontzettend nodig moet plassen. Twee dingen hebben mij geholpen.

  1. Overdag drink je zoveel water, dat ik het niet nodig vond om ’s avonds op hetzelfde tempo water te blijven drinken. Bij aankomst in het kamp ben ik veel minder gaan drinken en ’s avonds vanaf +- 19u dronk ik niets meer. Op deze manier hoefde ik ook niet ’s nachts naar het toilet toe.
  2. Als je wakker wordt en je moet plassen, ga dan niet nadenken, maar stap meteen je tent uit en ga. Ja het is koud en nee je hebt er geen zin in, maar het is beter om meteen te gaan zodat je daarna weer verder kunt slapen in plaats van dat je een tijd wakker ligt en twijfelt of je wel of niet naar het toilet zal gaan. Dus even die knop om zetten en meteen gaan!

Reiskussen

Eerder heb ik al geschreven dat ik niet zo’n fan ben van opblaasbare reiskussentjes. Hier lig ik toch niet zo lekker op. Vaak krijg je op een lange vlucht een kussentje en een fleecedekentje. Wat ik dan doe is in dit soort situaties het kussentje meenemen. Je kunt het makkelijk oprollen en in je tas stoppen, het is ligt van gewicht en lekker zacht. Ideaal om op te slapen in je tent!

Ademhaling

De nacht dat je naar de top gaat zul je zo’n 7 uur in een zeer rusting tempo, stapje voor stapje, naar de top van de Kilimanjaro wandelen. Ik vond het bizar om te ervaren wat de hoogte met je conditie doet. Ondanks dat ik vind dat ik een goede conditie heb, ervaar je de hoogte.

Wat ik zwaar vond, was elke keer dat je een steen of verhoging aan zag komen. Wanneer je een stap omhoog moest zetten was ik helemaal buiten adem. Vervolgens moest ik een paar seconde de tijd nemen om op adem te komen en weer rustig verder te wandelen. Wanneer ik weer een hoge steen aan zag komen, moest ik mij eerst mentaal voorbereiden, de stap omhoog zetten en weer op adem komen. Dat is een hele rare gewaarwording! Wat mij tijdens het wandelen denk ik heeft geholpen, is dat ik thuis redelijk veel aan yoga doe. Hierbij let je vaak op je ademhaling. Op de momenten dat het zwaar werd op de Kilimanjaro, ben ik op mijn ademhaling gaan letten. Op deze manier heb ik het heel goed vol kunnen houden.

Camera

Ook hier heb ik al over geschreven, maar denk goed na over de weersomstandigheden in combinatie met het type camera dat je gebruikt. Ik had een spiegelreflexcamera mee, waar ik hele mooie foto’s mee heb kunnen maken op de Kilimanjaro. Waar ik minder rekening mee heb gehouden is dat het sneeuwde toen ik op de top stond, wat er voor zorgde dat er sneeuw op de lens kwam en ik dus mislukte foto’s heb op de top. Daarnaast was het natuurlijk ook niet slim van mij om de gids de foto’s te laten nemen, hij wist immers niet hoe zo’n camera werkt en heeft alleen ingezoomde foto’s gemaakt. Gelukkig hadden mijn mede bergbeklimmers hun telefoon bij zich waarmee ze foto’s maakten en hebben op die manier toch van mij een gelukte foto op de top gemaakt.

Batterijen

Over camera’s gesproken: bewaar de batterijen van je camera en telefoon op een warme plek. De eerste paar dagen overdag is het nog een prima temperatuur, maar ’s nachts en de nacht naar de top kan het flink afkoelen en vriezen. Batterijen gaan in kou sneller leeg, dus belangrijk om deze op een warmere plek te bewaren. Ik bewaarde batterijen in sokken in mijn backpack. Tijdens de nacht naar de top van de Kilimanjaro bewaarde ik de batterij van mijn spiegelreflexcamera in een klein vakje in mijn jas. Dit was een vakje onder de rits tegen mijn lichaam aan. Je kunt batterijen of je telefoon sowieso het best zo dicht mogelijk tegen je lichaam aan bewaren.

Eten

Een van de porters is kok, in ons geval was dit een vrouw. Zij heeft elke ochtend, middag en avond ons eten verzorgd. Ik kan je zeggen, het eten was heerlijk! Laat ik beginnen met het minst lekkere (vond ik): elke ochtend startte je met een megagrote pan met pap. De geur stond mij erg tegen en ik heb het de eerste dag geprobeerd, maar de rest van de dagen overgeslagen. Ik had de luxe dat ik het kon overslaan, omdat dit pas de eerste ‘gang’ was van het ontbijt. Per dag verschilde het wat we kregen na de pap, maar meestal was het toast met zoet beleg. Ook hebben we wel eens wentelteefjes gegeten! Verder was er altijd thee of koffie.

’s Middags waren we vaak onderweg en kregen we een goedgevuld lunchpakket mee. Hierin zaten een aantal sandwiches, een stuk fruit zoals een banaan en een chocoladereep. Als we aan het eind van de middag op het kamp aankwamen was er rond een uur of 4 altijd teatime. Dit bestond uit verse popcorn en thee.

Rond een uur of 18u/19u gingen we eten, wat altijd uit drie gangen bestond. We startten altijd met soep, per dag verschilde het wat voor soep dit was. Vervolgens het hoofdgerecht, dit kon een pasta zijn, iets met rijst of met aardappeltjes/frietjes. Het zijn altijd bekende (westerse) maaltijden. Het toetje was altijd een schaal gevuld met fruit.

Elke dag was de maaltijd weer anders en elke keer was het weer heerlijk! Echt knap hoe je zulke maaltijden op de Kilimanjaro onder primitieve omstandigheden kunt bereiden.

  • Kilimanjaro eten op de berg tea time
  • Kilimanjaro eten op de berg avondmaaltijd

Qua eten had ik vooraf al gelezen dat dit bijzonder goed zou zijn en dit klopt ook! Er was altijd voldoende eten en ik heb geen enkele keer honger gehad. Zelf had ik ook nog een aantal snacks meegenomen en heb ik hier beschreven.

Huur matras, slaapzak en wandelstokken

In Nederland had ik al besloten dat ik het matras, slaapzak en wandelstokken ging huren bij de organisatie.

Het matras was dun en simpel, maar voor mij voldoende voor in de tent. Thuis heb ik een vergelijkbaar matrasje liggen, deze zou ik de volgende keer zelf meenemen.

Ik was blij dat ik een slaapzak heb gehuurd, omdat de slaapzak ook voor lagere temperaturen was. Ondanks dat het een fijne slaapzak was, heb ik het wel een aantal nachten koud gehad. Sowieso ben ik een koukleum, maar ’s nachts had ik vaak koude voeten. Gelukkig leer ik snel en helpt het om meerdere broeken en sokken ’s nachts aan te doen 😉

De wandelstokken heb ik ook gehuurd en waren vooral met het afdalen nuttig. De overige dagen heb je deze niet echt nodig. Sowieso vertelt de gids je wanneer het handig is om ze mee te nemen, zodat op de dagen dat het niet nodig is je de wandelstokken bij je backpack kunt doen.

Kilimanjaro Machame route dag 1 porters

Spullen achterlaten

Wat veel mensen doen is een hoop spullen meenemen, zoals kleding, en dat vervolgens achterlaten/doneren. Op deze manier komen de porters aan relatief goede kleding voor niets. Ik had bijvoorbeeld een aantal broeken, schoenen, shirts en een dik fleecevest achtergelaten. Bijna iedereen laat wel iets achter na afloop, dus de gids is hier al op voorbereid. De laatste dag na het ontbijt komen alle porters bij elkaar en kun je bij de gids alles inzamelen wat je wil achterlaten. Wij hadden meer items dan porters. De gids maakt dan setjes van items, zodat elk setje ongeveer even waardevol is. De porters kunnen vervolgens kiezen welk setje items zij willen hebben.

Fooien

Het is gebruikelijk om op de laatste dag een fooi te geven aan alle porters. Vaak staat er al een richtlijn aangegeven op het moment dat je je reis boekt. Bij de briefing de dag voorafgaande aan de beklimming wordt ook een indicatie aangegeven. Tijdens het wandelen spraken we wel eens andere mensen en het bleek dat iedereen toch wel een andere indicatie had gekregen. De één een hoger bedrag dan de ander. Ook zijn de verhalen verschillend over hoeveel de porters überhaupt al standaard aan salaris krijgen.

We waren met z’n drieën en er waren twee gidsen elke dag met ons mee. De nacht naar de top is een porter mee gegaan als derde gids, zodat de kans op het halen van de top het grootst was. Er werd wel verwacht (logisch) dat deze porter een extra fooi kreeg.

Omdat de salarissen zo laag zijn in Tanzania en ik met een aantal uur werken in Nederland al een hoop porters blij mee maken, heb ik natuurlijk fooi gegeven. Ik weet niet meer precies hoeveel fooi ik heb gegeven, maar ik meen mij te herinneren dat dit rond de 180 euro/200 USD lag. Dit is ongeveer het minimale bedrag dat verwacht wordt dat je aan fooi geeft. De porters willen dat je dit het liefst in Shilling of USD geeft in zo klein mogelijke briefjes, zodat ze dit onderling makkelijk kunnen verdelen.

Voor nog meer verhalen en tips kun je verder lezen in de andere artikelen die ik geschreven heb over het beklimmen van de Kilimanjaro:

Post a Comment